Vandaag is het biodiversiteitsdag. We kunnen vandaag eens meer aandacht schenken aan onze tuin, een mooie wandeling maken in de natuur en zo meer. Maar reporters Hubert, Lars en Louis hadden een heel ander idee in petto: een interview met onze geliefde leerkracht biologie, mevrouw Steyaert!
Door Hubert Baranowski (4CHw), Lars Malin (4A) en Louis Peleman (4B) – project Reporter
Reporter: Wat is uw grootste blunder?
Mevrouw Steyaert: (lacht) Je overvalt mij hiermee. Ik weet niet of dit mijn grootste blunder is, maar in coronatijden was ik het ‘nieuwe’ systeem helemaal niet gewoon en ik sloeg een beetje tilt. Ik vond mijn leerlingen niet en kwam leerlingen van de derde graad tegen. Ik spoorde hen aan: ‘Kom maar binnen, de les zal beginnen.’ Maar ik was verkeerd! Ik had op dat moment eigenlijk vierdes en moest online lesgeven…
Reporter: Welke ervaring is u -in de tijd dat u hier op school werkte- bijgebleven?
Mevrouw Steyaert: Eigenlijk ga ik heel graag met de wetenschappers op excursie, naar Noord-Frankrijk met de vierdes bijvoorbeeld.
Reporters: Als u geen leerkracht geworden was, wat dan wel?
Mevrouw Steyaert: Onderzoeker! Ik ben dat geweest in mijn vorige leven. Ik heb 14 jaar onderzoek gedaan en sta al 10 jaar in het onderwijs, daaraan kan je raden hoe oud ik al ben (lacht). Maar ik denk niet dat ik ooit nog terug ga naar die onderzoekswereld, want ik vind het heel fijn om les te geven, ik ga graag om met jonge mensen.
Reporter: Is het vandaag, op de dag van de biodiversiteit, echt een speciale dag voor u of is het toch een dag zoals een ander.
Mevrouw Steyaert: De dag is er eigenlijk één zoals alle andere, wat mij betreft, maar ik wil mij wel alle dagen inzetten voor een grotere biodiversiteit. Ik denk dat dat een zeer belangrijk item is! Ik ben zeer blij dat er een biodiversiteitsdag is, want ik vind dat het noodzakelijk is om het belang van de natuur in de kijker te zetten voor mensen die daar niet zo zeer mee bezig zijn.
Reporter: Heeft u altijd al interesse gehad in de natuur?
Mevrouw Steyaert: Ja, ik denk dat ik wel geboren ben als bioloog. Ik ben al van kleins af aan bezig met insecten en kleine vogeltjes – die jammer genoeg wel al dood waren. Ik speelde ook met langpootmuggen en regenwormen. En natuurlijk ook met katjes, hondjes en paarden. Maar vooral de kleine diertjes hebben me altijd al geboeid.
Reporter: Hoe denkt u over het verlies aan biodiversiteit en hoe kunnen we er iets aan doen?
Mevrouw Steyaert: Ik denk dat kleine stapjes het verschil al maken, als je dat wil, kan je al veel doen! Bijvoorbeeld als je een tuintje hebt, kan je het goed inrichten: geen groene woestijnen aanleggen, maar het gras wat laten bloeien. En als je geen tuintje hebt, kan je al starten met bloembakken met klimmertjes langs de gevels. Dat helpt de natuur al fantastisch goed vooruit.
Reporter: Als u een dier kon zijn, wat zou u dan zijn?
Mevrouw Steyaert: Een vrije vogel! Geen kanarievogeltje hé! Zodat ik een goed overzicht heb.
Reporter: Als u één ding zou kunnen veranderen aan onze grote biodiversiteit in deze wereld, wat zou dat zijn?
Mevrouw Steyaert: Ik zou van een ongelooflijk gecultiveerde soort, een genetisch gemanipuleerde soort, zoals de maïsplant -die nu massaal in monoculturen voorkomt- willen af geraken. Zo krijgen we meer verschillende soorten cultuurgewassen en spitsen we ons niet meer overal ter wereld massaal toe op 1 maïsplant.
Reporter: Heeft u zelf ook huisdieren?
Mevrouw Steyaert: Ja, ik heb 2 lieve cavia’s. Die vinden mij tof en ik vind hen tof. Ze vinden mij vooral tof omdat ik ze voedsel geef natuurlijk. Ik heb waarschijnlijk ook keiveel spinnen en muizen en ander grut dat ik niet alle dagen zie. En buiten mijn huisje heb ik ook een paard waar ik met alle graagte op rijd!
